Dünyanın bir yerinde daha önce hiç görmediğin hatta bilmediğin bir şehirde, adımını dahi atmadığın bir sokak var. Sonra bir gün sırf zaman geçsin diye açtığın bir filmde birden o sokağı görüyorsun. Ama öyle yalnızca görüp geçmek değil. O an kalbinde bilmediğin bir şeyler oluyor. Sanki o sokak seni çağırıyor. Hadi gel diyor.
Belkide bilmediğin zamanın birinde yaşadığın bir yer orası ve ruhun birden hatırlayıveriyor. Ya da daha henüz yaşayacakların var ve ruhun bunu biliyor. Kimbilir hangi sebebe takılıp o an, o sokağa kapılıveriyorsun işte. Keşke görebilsem diyorsun, bir gün mutlaka görmeliyim diyorsun.. Nedenini tam da bilmeden. Aslında bir an baktığın bir sokak yalnızca. Ama işte kalp bu bazen neye ne tepki verecek kestiremiyorsun. Şiir bile yazdırır o sokağa.
Ve gidip görmek istiyorsun. Ne zaman nasıl bilmeden, bir gün ama nasıl olur hesaplamadan oraya gideceğim diyorsun. Ve gittiğinde sihir gibi bir şey oluyor. Sanki o bir masalmış da, sen de o masalın içine girmişsin gibi. Bir anda dünyanın en mutlu insanı oluyorsun. Sırf o sokağa gidebildin diye… Zaman bir an duruyor ve işte buradayım diyorsun. İstedim, geldim ve şimdi o sokaktayım. Sonrasında hafızanda o sokağa dair bir çok anıyla geri dönüyorsun… Ve oturup o sokak için bir yazı yazıyorsun. Sırf o sokağı kendi gözlerinle gördün, sırf o sokakta yürüdün, sırf o sokakta bir anın oldu diye… Yüzünde kocaman bir gülümseme, kulağında sana orayı hatırlatan bir müzik ile… Ve kimbilir belki bir gün yeniden buluşmanın hayaliyle…
Peki sen, sen hiç bir sokağı sevdin mi böylesine?.
